8 ژانویه 2024 - یک مطالعه ی اخیراً منتشر شده در JAMA Network Open نشان داد که دیابت نوع 1 (T1D) یک عامل خطر مرتبط با همه زیرگروه‌های نقایص مادرزادی قلب (CHDs) است، در حالی که چاقی و اضافه وزن با انواع خاصی از CHD مرتبط هستند که نشان‌دهنده متفاوت بودن مکانیسم های تراتوژنیک آنها است.

این مطالعه ی همگروهی بر روی بیش از 620هزار کودک نشان داد که ابتلای مادر به دیابت نوع 1با افزایش 3.77 برابری در شانس تعدیل شده برای هرCHD  در فرزندان همراه بود و این خطر در 6 زیر گروه از 9 زیرگروه CHD افزایش یافت. بین چاقی و اضافه وزن و احتمال ابتلای فرزندان به CHD در چند زیرگروه آناتومیکال، ارتباطی وجود دارد.

مطالعات نشان داده اند که دیابت و چاقی یا اضافه وزن مادر با افزایش خطرCHD  در فرزندان مرتبط است، اما هیچ مطالعه بزرگی نتایج مرتبط با این عوامل را در 1 مدل تجزیه و تحلیل نکرده است. برای پر کردن این شکاف دانش، دکتر ریتا تورونن و همکارانش از بیمارستان دانشگاهی هلسینکی و دانشگاه هلسینکی در فنلاند، به بررسی ارتباط دیابت مادر و اضافه وزن یا چاقی با بیماری‌های قلبی عروقی در بین فرزندان در یک مدل در یک ثبت ملی و مبتنی بر جمعیت در سراسر کشور فنلاند، پرداختند.

این مطالعه بر روی یک گروه از کودکان متولد شده در فنلاند از سال 2006-2016 (620751 نفر) و مادران آنها انجام شد. محققان مادران را بر اساس شاخص توده بدنی قبل از بارداری (BMI) به عنوان کم وزن (<18.5)، نرمال (18.5-24.9)، اضافه وزن (25.0-29.9) و چاق (≥30) طبقه بندی کردند. آنها همچنین وضعیت دیابت مادر را به عنوان عدم ابتلا به دیابت، دیابت نوع 1، دیابت نوع 2 یا سایر انواع دیابت، و دیابت بارداری، طبقه بندی و مورد ارزیابی قرار دادند.

نسبت شانس(ORs) های نقایص مادرزادی قلب ایزوله[1]در کودکان محاسبه شد. علاوه بر این، 9 زیر گروه CHD آناتومیکال مورد مطالعه قرار گرفتند.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

· از 620751 کودک (51.0٪ پسر؛ 92.3٪ از مادران 20-40 ساله) که در فنلاند در طول دوره مورد مطالعه متولد شده بودند، 1.7٪ از کودکان دارای CHD ایزوله بودند.

· دیابت نوع 1 مادر با افزایش احتمال داشتن فرزند با هر نوعی ازCHD (OR، 3.77) و احتمال داشتن 6 زیرگروه از 9 زیرگروهCHD (محدوده  ی نسبت شانس: 3.28 برای سایر نقایص سپتوم تا 7.39 برای ترانسپوزیشن شریان های بزرگ) در مقایسه با عدم وجود دیابت مادر، همراه بود.

· اضافه وزن مادر با انسداد مجرای خروجی بطن چپ (OR: 1.28) و نقایص سپتوم بطنی (OR: 0.92)، و چاقی مادر با نقایص پیچیده (OR:2.70) و انسداد مجرای خروجی راست (OR:1.31)در مقایسه با BMI طبیعی مادر، مرتبط بودند.

این مطالعه ی کوهورت، بردیابت نوع 1به‌عنوان یک عامل خطر مرتبط باCHD  فرزندان تأکید می‌کند، در حالی که دیابت بارداری و چاقی و اضافه وزن مادر با خطر کمتری برایCHD  فرزندان- حداقل در این محیط با منابع بالا با مراقبت‌های جهانی دوران بارداری- مرتبط بودند. این خطر در سطح جمعیت با افزایش شیوع اضافه وزن مادر و دیابت بارداری قابل توجه بود.

نشان داده شده است که درمان استاندارد دیابت مادر با کاهش خطر ناهنجاری های آناتومیک در فرزندان مرتبط است. این شامل پیشگیری اولیه از چاقی و اضافه وزن مادر و درمان دقیق دیابت بارداری است که ممکن است فرصتی را برای کاهش بار نقایص مادرزادی قلب در فرزندان فراهم کند.

محققان نوشتند:پیشگیری از این زیرگروه‌های CHD ممکن است با درک بهتر مکانیسم‌های اساسی اضافه وزن و چاقی مادر در افزایش خطر ابتلا به انسداد مجرای خروجی بطن چپ (LVOTO)، انسداد مجرای خروجی بطن راست(RVOTO)  و سایر موارد عیوب پیچیده بهبود یابد".

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/type-1-diabetes-during-pregnancy-may-increase-risk-of-most-types-of-congenital-heart-defects-in-offsprings-jama-122692

 

 



[1]یک نقص قلبی مجزا بدون درگیری سیستم اندام های دیگر